ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕವನ 1

ಎರಡು ಅನ೦ತಗಳ ನಡುವೆ
ನನ್ನ ಮುಗ್ಧ ಅಸ್ತಿತ್ವ
ಒ೦ದು ಬಗಲಿಗೆ ಬರಿದೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ
ಅಣುಕಣ
ಇನ್ನೊ೦ದು ಬಗಲಿಗೆ ಭ್ರಮೆಯ ಮೀರಿದ
ಬ್ರಹ್ಮಾ೦ಡ
ಒಮ್ಮೆ ಸಾ೦ತನಾಗುವ
ಮಗುದೊಮ್ಮೆ ಅನ೦ತನಾಗುವ
ಪರಿಧಿಯ ಪರಿಯಲ್ಲೇ
ನನ್ನ ಪರ್ಯಾವಸಾನ
****
ಹೊಟ್ಟೆಯ ಪಾಡು ತೀರಿದ
ನ೦ತರ ಪ್ರಾಣಿಗೆ ಪ್ರಪ೦ಚವೇ ಮುಗಿಯಿತು
ಹೊಟ್ಟೆಯ ಚಿ೦ತೆ ಮುಗಿದ
ನರನಿಗೆ 'ನಾನು' ವಿನ
ನಾನಾ ತರಹೆಯ ತರಲೆಗಳು
ತಡಕಾಡಿಸುತ್ತವೆ
ಈ ಪ್ರಪ೦ಚವೇ ಸಾಲದು ಬರುತ್ತದೆ ಕೊನೆಗೆ!
*****